De geschiedenis van het lichaam

In dit artikel brengt Mark de Jonge het creatieve wordingsproces in beeld van de ruimten waarin het lichaam leeft, de ruimten die het lichaam vormt als bron voor ruimten in de geest. De filosoof Peter Sloterdijk (2009), vraagt zich af waar de mensen leven. “Om deze vraag te beantwoorden ontwikkelde hij zijn theorie van de sferen: de mens is voor alles een ‘sferen-bouwer’, want hij moet vorm geven aan de onmetelijkheid van de wereld, en tegelijkertijd die wereld in het klein nabootsen.” Deze nagebootste en begrensde ruimten in lichaam en geest, vaak vol met verhalen, noem hij ‘kamers van de geest’; een concept dat hij heeft geïntroduceerd in zijn boek De Psychodramaturg. H.E.L.D in ‘denken met gevoel’ (2012).

Individuele psychodramatische begeleiding

We creëren onze eigen psychische werkelijkheid: heldenverhalen, dagdromen, sprookjes, toekomstfantasieën, angstbeelden over onze vrienden, verlangens naar een ander leven, verbeelding van muziek, plaatjes bij de boeken die we lezen. En we creëren ook onze eigen herinneringen. In psychodrama kun je op levendige wijze contact maken met je herinneringen en ervaren hoe op dat moment niet alleen vorm krijgen maar ook veranderen. Hoe waar zijn dan onze herinneringen?

Een psychodramatisch moment in Lissabon

Een student uit onze opleiding wees ons op het boek de 'Nachttrein naar Lissabon', van Pascal Mercier en vertelde dat hij veel van psychodrama daarin herkende. Pascal Mercier is het pseudoniem van Pierre Bieri, die als hoogleraar filosofie verbonden was aan de Vrije Universiteit van Berlijn. Hij heeft ook het filosofische werk 'Het handboek van de vrijheid' geschreven.

Lees meer