Bij veel  dilemma’s van de dertigers gaat het om vragen die zij hebben over het maken van keuzes in werk, in relaties en over wie ze in de maatschappij willen en kunnen zijn. Hierbij is de psychische druk vaak groot omdat de dertigers  steeds meer sociale rollen naast elkaar en vaak ook tegelijkertijd moeten kunnen vervullen.  De positieve psychologie is er juist op gericht de positieve mogelijkheden van een ieder aan te spreken om deze vervolgens ook in te zetten in de maatschappij.

Wat is denken? Wat is voelen? Hoe werken denken en voelen samen? Op welke wijze leidt dit tot bewustzijn? Hoe bevordert het samenspel tussen denken en voelen de creatieve en vaak zo fascinerend effectieve relatie tussen lichaam en geest?

Veel cliënten komen bij ons met de vraag hoe ze hun emoties bewuster kunnen beleven en sturen. Mark de Jonge introduceert in dit artikel een holistische visie en methodiek voor het werken met emoties in psychodrama. In deze visie maken het lichamelijke en geestelijke aspect van de mens deel uit van hetzelfde geheel. Hierbij spelen emoties een centrale rol. Emoties zijn als het ware ingebed in dit geheel. Vanuit deze visie hebben wij op de academie een concept van de innerlijke rollen ontwikkeld. In deze innerlijke rollen komt de integratie van lichaam en geest tot uiting. Wij noemen deze rollen de ‘integratieve rollen’.

“Meer bereiken in minder tijd!” Wanneer het tempo van effectief handelen wordt bepaald door de waan van de dag, leidt dit vaak tot bewustzijnsvernauwing; er ontstaat een tunnelvisie op wat er gedaan moet worden. Als professional raak je teveel uit balans. Dit gaat ten koste van de creativiteit en uiteindelijk ook ten koste van de effectiviteit.

Mark de Jonge beschrijft op boeiende wijze hoe emoties sturend zijn in ons denken en handelen. Ons lichaam is het theater van deze emoties. Hoe ons spontane brein als een kunstenaar op creatieve wijze in ons lichaam patronen van interactie ontwikkelt.  

De geschiedenis heeft duidelijk gemaakt dat de mens een roldrager is. Overal en altijd bevindt hij zich in rollen. Man, vrouw, kind, student, bakker, consument, sporter, Probeer maar eens een situatie te vinden waar dit niet zo is! Deze rollen vormen verhalen.

Aan de hand van het boek: Gevangen in je hoofd van de Psychiater Turnbull bespreekt Mark de Jonge de betekenis van het werken met ‘ Kamers van de Geest’ voor post traumatische stress stoornis.

Hoewel ieder mens verantwoordelijk is voor zijn eigen problemen en de keuzes die hij of zij maakt, ziet Mark de Jonge in de psychodrama groepen steeds opnieuw dat een gedeelde werkelijkheid en saamhorigheid andere perspectieven en nieuwe mogelijkheden bieden. Vanuit de geraaktheid door elkaars verhaal ziet hij een sterke verbondenheid tussen de groepsleden ontstaan. Vertrekkend vanuit het wielrennen gaat hij in dit artikel dieper in op hoe empathie mensen met elkaar verbindt.

In dit artikel brengt Mark de Jonge het creatieve wordingsproces in beeld van de ruimten waarin het lichaam leeft, de ruimten die het lichaam vormt als bron voor ruimten in de geest. De filosoof Peter Sloterdijk (2009), vraagt zich af waar de mensen leven. “Om deze vraag te beantwoorden ontwikkelde hij zijn theorie van de sferen: de mens is voor alles een ‘sferen-bouwer’, want hij moet vorm geven aan de onmetelijkheid van de wereld, en tegelijkertijd die wereld in het klein nabootsen.” Deze nagebootste en begrensde ruimten in lichaam en geest, vaak vol met verhalen, noem hij ‘kamers van de geest’; een concept dat hij heeft geïntroduceerd in zijn boek De Psychodramaturg. H.E.L.D in ‘denken met gevoel’ (2012).